ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ. ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΝ;

Αντε, χρονια πολλα για τις τυπικουρες και αυτο το "και λοιπον" παει στον κοσμο μας που καθε Πασχα τον βρισκουμε χειροτερο.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Ενας φιλος μου, εφυγε με διακριτικο fade out απο τη ζωη. Περασαμε μαζι ατελειωτες ωρες μουβιολας, κοβοντας και κολλωντας σκηνες της φαντασιας μου, φτιαχνοντας τις σκηνες σε ταινιες. Εξω απο το μονταζ, ηταν το ιδιο καλος κι ευγενικος φιλος. Ο θανατος του με γεμισε θλιψη, γιατι τους ανθρωπους που αγαπαμε τους θεωρουμε παντοτινους -- και δεν ειναι. Για τον γλυκυτατο φιλο και ισοβιο μοντερ μου, τον Γιωργο Τριανταφυλλου, μονο ευχες. Να ειναι η αλλη του ζωη, το ιδιο παραμυθενια, ερωτικη και περιπετειωδης σαν τις ταινιες που συναρμολογησε με υπομονη, ακριβεια και τεχνη.

Μαστ.

Ο ΜΙΚ ΤΖΑΓΚΕΡ ΤΟ 1967

Αλλη μια ιστορικη φωτο απο το αρχειο του Μαστ: Ο Μικ Τζαγκερ του 1967, οταν οι Rolling Stones ηρθαν στην Αθηνα για συναυλια στο γηπεδο του Παναθηναϊκου. Αξιοπροσεκτα σημεια της φωτο: Το πλαστικο κυπελλακι. Η βαλιτσα του Μικ. Ο παγκος στην αιθουσα επισημων (!) του Ελληνικου. Σαραντα χρονια μετα, οι Stones κουβαλανε μαζι τους ενα ολοκληρο τσουρμο τεχνικων και μηχανηματα σε βαρος μιας μικρης συνοικιας. Εκεινη την αξεχαστη βροχερη βραδυα (17 Απριλιου του '67) το θρυλικο συγκροτημα επαιξε σε μια προχειρη σκηνη, με καρεκλες καφενειου και νοικιασμενα ηχητικα! Η συναυλια γυριστηκε σε φιλμ 35mm με τρεις καμερες της τοτε τηλεορασης της ΓΥΣ (Γεωγραφικης Υπηρεσιας Στρατου) αλλα η Παπαδοπουλεια χουντα που ηρθε τεσσερις μερες μετα, φροντισε να καταστρεψει χιλιαδες μετρα αρνητικου που σημερα θα ηταν σπανιο αρχειακο υλικο.

Ο ΤΖΟΝ ΚΑΙ Η ΓΙΟΚΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ

Οι τρεις αυτες ιστορικες φωτογραφιες, απο το αρχειο του Μαστ. Ο Τζον Λεννον και η Γιοκο Ονο, στον καναπε μιας σουϊτας του Χιλτον και στον δρομο με ασημαντα μικρο πληθος περιεργων. Μπορειτε να διακρινετε τον Αλεξη Μαρδα και τον τοτε συζυγο του Φροσω Δοξιαδη (ο Αλεξης γνωρισε τον Μαστ στους Μπητλς και απο τοτε ο Νικος εμεινε φιλος κυριως με τον Τζον και τον Πολ) και τον Σπυρο Καρατζαφερη που ο Μαστ. τον καλο εκεινο τον καιρο τον επαιρνε μαζι του!

O PHIL SPECTOR ΕΝΟΧΟΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΦΟΝΟ ΤΗΣ ΟΜΟΡΦΗΣ ΛΑΝΑ

Μετα απο 30 ωρες, οι 6 ανδρες και οι 6 γυναικες ενορκοι στη δευτερη δικη του ιστορικου παραγωγου Φιλ Σπεκτορ (που κρατησε πεντε μηνες) τον βρηκαν ενοχο για τη δολοφονια της ομορφης σταρλετ Λανα Κλαρκσον. Πώς συνδεεται ο Σπεκτορ και η Λανα με το Radio Gold; Τις μεγαλες επιτυχιες του Σπεκτορ (Da doo ran ran, Spanish Harlem, Unchained Melody ) τις εχει παιξει πολυ το RG. Ο Σπεκτορ δουλεψε με τον Τζον Λεννον που ηταν προσωπικος φιλος του Μαστ. Και η Κλαρκσον, επαιξε τον πρωτο κινηματογραφικο της ρολο στην ταινια του Μαστ. Blind Date μαζι με την Κιρστυ Αλλι και τον Τζοτζεφ Μποττομς. Περιεργες οι συμπτωσεις που συνδεουν μεγαλοφυϊες, σταρλετ του Χολλιγουντ και παρανοϊκους δολοφονους!

ΘΑ ΤΑ ΔΕΙΤΕ ΟΛΑ!

Ολα τα εξωφυλλα των classic rock albums εδω:

http://images.google.com/images?hl=en&q=classic+rock+album+covers&um=1&ie=UTF-8&ei=S9HiSd_oEqS-tAODpYC0CQ&sa=X&oi=image_result_group&resnum=1&ct=title

ΑΛΛΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ... ΤΡΟΜΑΡΑ ΜΑΣ!

ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΗΜΙΣΕΙΣ
Εμεις τις βρηκαμε στο pressmme.blogspot και απλως τις σχολιαζουμε. Γεννηθηκαν στη μεταπολεμικη Ελλαδα των fifties, τοτε που το πορτοφολι των Ελληνων ηταν το ιδιο τρυπιο και αδειο με το σημερινο. O tempora, o mores. Στην Ελλαδα των κουρασμενων πολιτικων, ακομη και οι διαφημισεις που εξηνταρισαν, ειναι ξεκουραστες και πουλανε. Αλλοτε και τωρα, λοιπον...






Αλλοτε: Μια απλη Nivea ηταν αρκετη για την ομορφια τους.
Τωρα: Τι να την κανεις τη Nivea χωρις μποτοξ και λιφτινγκ!




















Αλλοτε: Μπεστ σελλερ οι δυνατες κλωστες για μανταρισματα και στριφωματα.
Τωρα: Η μαρκα αλλαξε, τα μανταρισματα και τα στριφωματα επιστρεφουν.




















Αλλοτε: Οι Ελληνες ηξεραν να χαμογελουν.
Σημερα: Ξερετε καποιον που να χαμογελαει;




















Αλλοτε: Ο ηλεκτρισμος υπηρετης του καταναλωτη.
Τωρα: Με τα δολοφονικα τιμολογια της ΔΕΗ, ο καταναλωτης
υπηρετης του ηλεκτρισμου.





















Αλλοτε: Οι βαφες ηταν απαραιτητες.
Τωρα: Οι βαφες ειναι αχρηστες, γιατι
ολοι τα εχουμε βαψει μαυρα.

ΠΕΡΙ ΠΙΣΤΕΩΣ ΚΑΙ ROCKΟΠΑΤΡΙΔΟΣ

Απο ολες τις λεξεις που θα μπορουσα να επιλεξω (και το ελληνικο λεξιλογιο ειναι ατελειωτο για τετοιες επιλογες) για να χαρακτηρισω εκεινους που, δεκαπεντε χρονια+ τωρα, ακουνε Radio Gold οπου κι αν βρισκεται χωμενο η θαμμενο (ενθυμου τα τρια μαυρα χρονια του Σημιτικου διεφθαρμενου καθεστωτος), θα επελεγα μία: Πιστοί. Δεν με ενοιαξε ποτε αν εισασταν δεκα, εκατο ή εκατο χιλιαδες. Με αγγιζε τρυφερα, παντα, το ο,τι εισασταν εκει, αμετακινητοι κι ανεγγιχτοι απο τις δικες μου μετακινησεις, φιλοι χωρις υστεροβουλα κινητρα, φιλοι -- τελεία.

Εισαστε και στην φαση αυτη παρόντες και ελπιζω να σας εχω απο κοντά κι οταν ερθει το digital ραδιοφωνο, η οταν τ' αυτοκινητα αποκτησουν δορυφορικο δεκτη. Κι αν εχω ξεχασει να σας πω "ευχαριστω", τοσο καιρο, ειναι που η λεξη δεν εχει πια καθαρη εννοια γιατι την εχουν κακοποιησει οι αχαριστοι του κοσμου.

Μαστ.